ความหมายของคำว่า ' อธิป, อธิป '

ความหมายของคำว่า ' อธิป, อธิป '
อธิป, อธิป หมายถึง [อะทิบ, อะทิปะ, อะทิบปะ] น. พระเจ้าแผ่นดิน, นาย, หัวหน้า,ผู้เป็นใหญ่, มักใช้พ่วงท้ายศัพท์ เช่น นราธิป ชนาธิป, แต่เมื่อนําหน้าคําที่ขึ้นต้นด้วยสระ มักใช้ อธิบ เช่น นราธิเบศร์ นราธิเบนทร์.(ป., ส.).

อธิปไตย
[อะทิปะไต, อะทิบปะไต] น. อํานาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). (อ. sovereignty).
อธิมาตร
[อะทิมาด] ว. เหลือคณนา. (ส.; ป. อธิมตฺต).
อธิมุตติ
[อะทิมุดติ] น. อัชฌาสัย, ความพอใจ, ความตั้งใจ. (ป.; ส. อธิมุกฺติ).
อธิโมกข์
น. ความตัดสินเด็ดขาด, ความเด็ดเดี่ยว; ความน้อมใจเชื่อ.(ป.; ส. อธิโมกฺษ).
อธิราช
น. พระเจ้าแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่. (ส.).
อธิวาส
น. ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).
อธิวาสนะ
[วาสะนะ] น. ความอดกลั้น, ความอดทน. (ป.).